Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Amicitiam autem adhibendam esse censent, quia sit ex eo genere, quae prosunt. Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Sed quia studebat laudi et dignitati, multum in virtute processerat. Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium.

Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Ut non sine causa ex iis memoriae ducta sit disciplina. Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane. Vadem te ad mortem tyranno dabis pro amico, ut Pythagoreus ille Siculo fecit tyranno? Dici enim nihil potest verius. Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt. Ex ea difficultate illae fallaciloquae, ut ait Accius, malitiae natae sunt.

Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. Duo Reges: constructio interrete. Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda.

Quae autem natura suae primae institutionis oblita est? Nam quid possumus facere melius? Prioris generis est docilitas, memoria; Quare ad ea primum, si videtur; Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers? Hi autem ponunt illi quidem prima naturae, sed ea seiungunt a finibus et a summa bonorum; Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt; Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus;

Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers? Bork Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Sed utrum hortandus es nobis, Luci,

inquit, an etiam tua sponte propensus es? Vide, quaeso, rectumne sit. Servari enim iustitia nisi a forti viro, nisi a sapiente non potest.

Idque testamento cavebit is, qui nobis quasi oraculum ediderit nihil post mortem ad nos pertinere? Odium autem et invidiam facile vitabis. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Negat esse eam, inquit, propter se expetendam.

Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat? Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas. Sed finge non solum callidum eum, qui aliquid improbe faciat, verum etiam praepotentem, ut M. Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Et quod est munus, quod opus sapientiae? Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Erit enim mecum, si tecum erit. Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis? Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas.

Nam si beatus umquam fuisset, beatam vitam usque ad illum a Cyro extructum rogum pertulisset. Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat? Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest. Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum. Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Ac tamen, ne cui loco non videatur esse responsum, pauca etiam nunc dicam ad reliquam orationem tuam.

Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest. At Zeno eum non beatum modo, sed etiam divitem dicere ausus est. An est aliquid, quod te sua sponte delectet? Non autem hoc: igitur ne illud quidem.

Apud imperitos tum illa dicta sunt, aliquid etiam coronae datum; Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; An est aliquid per se

ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia? Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune. Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Sed virtutem ipsam inchoavit, nihil amplius. Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Nihil opus est exemplis hoc facere longius.