Tum Triarius: Posthac quidem, inquit, audacius. Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Quorum omnium quae sint notitiae, quae quidem significentur rerum vocabulis, quaeque cuiusque vis et natura sit mox videbimus. At modo dixeras nihil in istis rebus esse, quod interesset. Illud non continuo, ut aeque incontentae. Inde sermone vario sex illa a Dipylo stadia confecimus. Iis igitur est difficilius satis facere, qui se Latina scripta dicunt contemnere.

An dubium est, quin virtus ita maximam partem optineat in rebus humanis, ut reliquas obruat? Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Graece donan, Latine voluptatem vocant. Bonum incolumis acies: misera caecitas. Itaque in rebus minime obscuris non multus est apud eos disserendi labor.

Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Sed haec omittamus; Quid nunc honeste dicit? Laboro autem non sine causa; Itaque his sapiens semper vacabit. Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho;

Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio. Quid de Platone aut de Democrito loquar? Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane. Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-;

Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. A quibus propter discendi cupiditatem videmus ultimas terras esse peragratas. Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat? Peccata paria. Bork Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Bork Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere? Tum Triarius: Posthac quidem, inquit, audacius. Id quaeris, inquam, in quo, utrum respondero, verses te huc atque illuc necesse est. Duo Reges: constructio interrete. Quid

ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? Urgent tamen et nihil remittunt. Sed plane dicit quod intellegit. Vide ne ista sint Manliana vestra aut maiora etiam, si imperes quod facere non possim.

Bork Sed ad bona praeterita redeamus. Nec enim ignoras his istud honestum non summum modo, sed etiam, ut tu vis, solum bonum videri. Aut haec tibi, Torquate, sunt vituperanda aut patrocinium voluptatis repudiandum. Quae cum dixisset, finem ille. Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere. Nisi autem rerum natura perspecta erit, nullo modo poterimus sensuum iudicia defendere. Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere. Praeterea sublata cognitione et scientia tollitur omnis ratio et vitae degendae et rerum gerendarum. Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere.

Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Age, inquies, ista parva sunt. Quis contra in illa aetate pudorem, constantiam, etiamsi sua nihil intersit, non tamen diligat? Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho; Quid, de quo nulla dissensio est? Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest. Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio. Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Equidem soleo etiam quod uno Graeci, si aliter non possum, idem pluribus verbis exponere. Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit;

Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Itaque ab his ordiamur. Verum esto: verbum ipsum voluptatis non habet dignitatem, nec nos fortasse intellegimus. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem

nomine appellas? Itaque mihi non satis videmini considerare quod iter sit naturae quaeque progressio. Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum?

Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Quid est igitur, cur ita semper deum appellet Epicurus beatum et aeternum? Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt. Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides.