Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est?

Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Quid ait Aristoteles reliquique Platonis alumni? Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur? Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos; Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt.

Hoc dictum in una re latissime patet, ut in omnibus factis re, non teste moveamur. Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari. Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur. Hoc ipsum elegantius poni meliusque potuit. Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis. Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt. Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate. Quod eo liquidius faciet, si perspexerit rerum inter eas verborumne sit controversia. Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest.

Nam quid possumus facere melius? Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? Sed quae tandem ista ratio est?

Non enim quaero quid verum, sed quid cuique dicendum sit. Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Nunc agendum est subtilius. Conclusum est enim contra Cyrenaicos satis acute, nihil ad Epicurum. Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant. Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt.

Sed fac ista esse non inportuna; Consequatur summas voluptates non modo parvo, sed per me

nihilo, si potest; Facillimum id quidem est, inquam. Eaedem enim utilitates poterunt eas labefactare atque pervertere. Id est enim, de quo quaerimus. Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid de Pythagora? Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. At eum nihili facit; Prioris generis est docilitas, memoria; Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Duo Reges: constructio interrete. Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis. Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Quid me istud rogas? Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere.

Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Ita finis bonorum existit secundum naturam vivere sic affectum, ut optime is affici possit ad naturamque accommodatissime. An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia? Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti? Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Item de contrariis, a quibus ad genera formasque generum venerunt. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti.

Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris. Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Quod totum contra est. Quod autem ratione actum est, id officium appellamus. Itaque si aut requietem natura non quaereret aut eam posset alia quadam ratione consequi. Restatis igitur vos;

Sed quid ages tandem, si utilitas ab amicitia, ut fit saepe, defecerit? Naturales divitias dixit parabiles esse, quod parvo esset natura

contenta. Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius. Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria. Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere. Ecce aliud simile dissimile. Ita multa dicunt, quae vix intellegam. Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum.