Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Cenasti in vita numquam bene, cum omnia in ista Consumis squilla atque acupensere cum decimano. Obsecro, inquit, Torquate, haec dicit Epicurus? Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Nam quid possumus facere melius? Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur.

Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare? In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Atque ita re simpliciter primo collocata reliqua subtilius persequentes corporis bona facilem quandam rationem habere censebant; Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Itaque his sapiens semper vacabit. Bork Quibus rebus vita consentiens virtutibusque respondens recta et honesta et constans et naturae congruens existimari potest. Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum.

At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Idemne, quod iucunde? Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Itaque hoc frequenter dici solet a vobis, non intellegere nos, quam dicat Epicurus voluptatem. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? ALIO MODO. Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur?

Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur. A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni. Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius?

Graccho, eius fere, aequalí? Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Claudii

libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur.

Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Sin autem eos non probabat, quid attinuit cum iis, quibuscum re concinebat, verbis discrepare?

Prioris generis est docilitas, memoria; Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Ut in voluptate sit, qui epuletur, in dolore, qui torqueatur. Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Restinguet citius, si ardentem acceperit. At iam decimum annum in spelunca iacet.

Sed quod proximum fuit non vidit. Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere. Huic ego, si negaret quicquam interesse ad beate vivendum quali uteretur victu, concederem, laudarem etiam; Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare? Quae enim adhuc protulisti, popularia sunt, ego autem a te elegantiora desidero. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Cur post Tarentum ad Archytam? Immo istud quidem, inquam, quo loco quidque, nisi iniquum postulo, arbitratu meo. Praeteritis, inquit, gaudeo. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt.

Quamquam non negatis nos intellegere quid sit voluptas, sed quid ille dicat. Quonam, inquit, modo? Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus; Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Tria genera cupiditatum, naturales et necessariae, naturales et non necessariae, nec naturales nec necessariae. Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos. Sapiens autem semper beatus est et est aliquando in dolore; Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem

possint.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nihil est enim, de quo aliter tu sentias atque ego, modo commutatis verbis ipsas res conferamus. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Hoc simile tandem est? Duo Reges: constructio interrete. Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt. Octavio fuit, cum illam severitatem in eo filio adhibuit, quem in adoptionem D. Perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque ea sunt opiniones ac iudicia levitatis. Non est igitur summum malum dolor. Res tota, Torquate, non doctorum hominum, velle post mortem epulis celebrari memoriam sui nominis. Sed tamen intellego quid velit.