Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Piso igitur hoc modo, vir optimus tuique, ut scis, amantissimus. Cum audissem Antiochum, Brute, ut solebam, cum M. Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem. Quod quidem nobis non saepe contingit. Illa enim, quae prosunt aut quae nocent, aut bona sunt aut mala, quae sint paria necesse est. Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Duo Reges: constructio interrete. Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? Theophrastus mediocriterne delectat, cum tractat locos ab Aristotele ante tractatos? Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn.

Aliam vero vim voluptatis esse, aliam nihil dolendi, nisi valde pertinax fueris, concedas necesse est. Suo enim quisque studio maxime ducitur. Magni enim aestimabat pecuniam non modo non contra leges, sed etiam legibus partam. Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur. Qui autem voluptate vitam effici beatam putabit, qui sibi is conveniet, si negabit voluptatem crescere longinquitate? Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare.

Haec dicuntur inconstantissime. Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Inquit, dasne adolescenti veniam? Tuo vero id quidem, inquam, arbitratu. Magni enim aestimabat pecuniam non modo non contra leges, sed etiam legibus partam. Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers? Primum Theophrasti, Strato, physicum se voluit;

Ratio enim nostra consentit, pugnat oratio. Quid, de quo nulla dissensio est? Cum autem negant ea quicquam ad beatam vitam pertinere, rursus naturam relinquunt. Et hercule-fatendum est enim, quod sentio -mirabilis est apud illos

contextus rerum. Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest.

Inde sermone vario sex illa a Dipylo stadia confecimus. Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune. Qualis ista philosophia est, quae non interitum afferat pravitatis, sed sit contenta mediocritate vitiorum? Ex ea difficultate illae fallaciloquae, ut ait Accius, malitiae natae sunt. Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim. Ut scias me intellegere, primum idem esse dico voluptatem, quod ille don. Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Sapiens autem semper beatus est et est aliquando in dolore; Tamen aberramus a proposito, et, ne longius, prorsus, inquam, Piso, si ista mala sunt, placet.

Incommoda autem et commoda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt, paria noluerunt. Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest. Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Quod vestri non item. Sed ut iis bonis erigimur, quae expectamus, sic laetamur iis, quae recordamur. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti.

Ipse Epicurus fortasse redderet, ut Sextus Peducaeus, Sex. Cur ipse Pythagoras et Aegyptum lustravit et Persarum magos adiit? Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur. Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. Invidiosum nomen est, infame, suspectum.

Illud non continuo, ut aeque incontentae. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata. Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices denique delectantur historia? Cum id quoque, ut cupiebat, audivisset, evelli iussit eam, qua erat transfixus,

hastam. Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus; Quamquam in hac divisione rem ipsam prorsus probo, elegantiam desidero. Quibus ego vehementer assentior. Respondeat totidem verbis.

Quis, quaeso, illum negat et bonum virum et comem et humanum fuisse? Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt. Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis;

Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Sin te auctoritas commovebat, nobisne omnibus et Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas? Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi.