Iis igitur est difficilius satis facere, qui se Latina scripta dicunt contemnere. Quas enim kakaw Graeci appellant, vitia malo quam malitias nominare. Nihil acciderat ei, quod nollet, nisi quod anulum, quo delectabatur, in mari abiecerat. Omnia peccata paria dicitis. Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur? Qui enim existimabit posse se miserum esse beatus non erit. Duo Reges: constructio interrete. Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones.

Quod si ita sit, cur opera philosophiae sit danda nescio. Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Sed haec nihil sane ad rem; Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Nobis aliter videtur, recte secusne, postea; Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; Ad eos igitur converte te, quaeso.

Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt. Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi. Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni;

Res enim se praeclare habebat, et quidem in utraque parte. Quis Aristidem non mortuum diligit? Idne consensisse de Calatino plurimas gentis arbitramur, primarium populi fuisse, quod praestantissimus fuisset in conficiendis voluptatibus? Ergo in

utroque exercebantur, eaque disciplina effecit tantam illorum utroque in genere dicendi copiam. Sic vester sapiens magno aliquo emolumento commotus cicuta, si opus erit, dimicabit. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides.

Bork Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia. Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Hoc positum in Phaedro a Platone probavit Epicurus sensitque in omni disputatione id fieri oportere. Peccata paria. Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos. Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur. Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? An tu me de L. Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate.

Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio. Nec vero intermittunt aut admirationem earum rerum, quae sunt ab antiquis repertae, aut investigationem novarum. Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere. Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn.

Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt. Et quidem, Cato, hanc totam copiam iam Lucullo nostro notam esse oportebit; Conferam avum tuum Drusum cum C. Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Nam bonum ex quo appellatum sit, nescio, praepositum ex eo credo, quod praeponatur aliis. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico.

Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur. Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit? In eo enim positum est id, quod dicimus esse expetendum. Illud non continuo, ut aeque incontentae. Bork

Si enim ad populum me vocas, eum. Quid Zeno? Cur

igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur? Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius. Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab Epicuro de laude amicitiae dicta sunt. Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit. Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur?