Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Apud imperitos tum illa dicta sunt, aliquid etiam coronae datum; Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Eam tum adesse, cum dolor omnis absit;
Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris. Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris? Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus. Quippe: habes enim a rhetoribus;
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Hosne igitur laudas et hanc eorum, inquam, sententiam sequi nos censes oportere? Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate. Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Sunt enim prima elementa naturae, quibus auctis vírtutis quasi germen efficitur. Duo Reges: constructio interrete. Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos. Bestiarum vero nullum iudicium puto. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones.
Tum Piso: Atqui, Cicero, inquit, ista studia, si ad imitandos summos viros spectant, ingeniosorum sunt; Cum id quoque, ut cupiebat, audivisset, evelli iussit eam, qua erat transfixus, hastam. Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Partim cursu et peragratione laetantur, congregatione aliae coetum quodam modo civitatis imitantur;
Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Quorum altera prosunt, nocent altera. At, illa, ut vobis placet, partem quandam tuetur, reliquam deserit. Eademne, quae restincta siti? Cum autem negant ea quicquam ad
beatam vitam pertinere, rursus naturam relinquunt. Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Quis Aristidem non mortuum diligit? Illa tamen simplicia, vestra versuta.
Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse. Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri. Levatio igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad virtutem progressionis aliquantum. Quonam, inquit, modo? Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos. Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Duo enim genera quae erant, fecit tria.
Consequens enim est et post oritur, ut dixi. An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse? Hoc est dicere: Non reprehenderem asotos, si non essent asoti. Cur iustitia laudatur? At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis?
Quid, quod res alia tota est? Quis, quaeso, illum negat et bonum virum et comem et humanum fuisse?
Nihilne te delectat umquam -video, quicum loquar-, te igitur, Torquate, ipsum per se nihil delectat? An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia? Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest. Respondeat totidem verbis.
Si quae forte-possumus. Sint modo partes vitae beatae. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Bork Quid de Platone aut de Democrito loquar?